παραπηδώ

παραπηδῶ, -άω, ΝΜΑ

νεοελλ.

1. πηδώ σε μεγάλο ύψος ή μήκος

2. γλιστρώ καθώς πηδώ

μσν.

ξεπερνώ κάποιον με πήδημα

αρχ.

1. παραβαίνω, παραβιάζω (εἰ πάντας παραπηδήσειαν τοὺς νόμους», Αισχίν.)

2. (για σκύλο) εφορμώ, επιτίθεμαι

3. μτφ. αναπηδώ στο βήμα («δημαγωγὸς αὐτοῑς ἐκ παιδαγωγείου παραπεπήδηκεν ὁ Πομπήϊος», Πλούτ.).